گواهی تدریس علامه مجلسی به مولانا ابوالبقاءنحوه تکثیر کتابهای علمی، تدریس و مصون نگهداشتن آنها از جعل و تحریف، یکی از مهمترین دغدغههای دانشمندان دینی بوده است. آنها برای این منظور، از روشی استفاده نمودهاند که در اصطلاح کتابشناسی به آن "بلاغ" یا "انها" گفته میشود. بلاغ دستخطی از استاد بود که در نسخه نوشته میشد و بهوسیله آن گواهی، شرکت شاگرد در درس را تایید میگردید و ضمناً صحّت نسخه نیز تایید میگشت؛ بنابراین "بلاغ" هم گواهی تحصیلی بود و هم نشان صحّت نسخه بهشمار میرفت. اساتید در هر نسخه علامت بلاغهای متعددی مینوشتند و در پایان نسخه یا پایان بخشهای کتاب در ضمن بلاغها برای شاگرد اجازه نقل حدیث و روایت را بهنحو عموم یا درباره آن اثر یا آثاری خاص صادر میکرد که این اجازه گواهی علمی برای آن شاگرد در اعتبار روایتها و استنادهایش به شمار میآمد. در این مقاله گواهی درسی علّامه مجلسی برای شاگردش مولانا ابوالبقاء بررسی میشود. ۱ - متن گواهیمتن درسی: تهذیب الاحکام شیخ طوسی؛ تاریخ پایان درس: ربیع الاول سنه ۱۰۷۴. محل تحریر گواهی: آخر کتاب الحج از تهذیب الاحکام؛ ضمیمه گواهی: اجازه به شاگردش متن گواهی: «بسم الله الرحمن الرحیم الحمد لله و سلام علی عباده (الذین اصطفی) امّا بعد: فان الاخ فی الله المحبوب لوجه الله المبتغی لمرضاته مولانا ابوالبقاء وفقه الله تعالی، لما طال تردده الی و مذاکراته لدی و اخذ منی شطرا وافیا من العلوم الدینیة، استجازنی فیما اخذ عنی من اخبار اعلام الدین و خلفاء الله فی الارضین و اهل بیت سیّد المرسلین صلوات الله علیهم اجمعین. فاجزت له بعد الاستخارة ان یرویها عنی، لاسیما الکتب الاربعة لابی جعفرین المحمّدین الثلاثة رضی الله عنهم و شکر الله مساعیهم، باسانیدی العدیدة المتصلة الی مؤلفیها، آخذا علیه ما اخذ علی من ملازمة التقوی و سلوک سبیل ائمة الهدی علیهم الصلاة و السلام و عدم المیل الی طریق اهل الضلالة و العدی و ان مال الیها اهل الهوی التارکین الاخرة للدنیا و ان لا ینسانی فی خلواته و ان یستغفر لی فی حیاتی و بعد موتی. و کتب المذنب العاثر الخاسر ابن الغریق فی بحار رحمة الله محمّدتقی قدس الله روحه محمّد باقر عفی الله عن جرائمهماً بمحمد و آله الطاهرین، فی شهر ربیع الاول سنة اربع و سبعین بعد الالف، حامداً مصلیاً مسلماً.» [۱]
حسینی اشکوری، احمد بن علی، اجازات الحدیث، ص۱۲-۱۳، به نقل از نسخه کتابخانه مجلس شورای اسلامی، ش ۱۳۰۹.
۲ - پانویس
۳ - منبعصدرایی خویی، علی، مجله حدیث حوزه، برگرفته از مقاله «شانزده گواهی تدریس از علّامه مجلسی»، سال اوّل، شماره یک، زمستان ۱۳۸۹. ردههای این صفحه : اجازههای نقل روایت | شاگردان علامه مجلسی | علامه مجلسی | گواهیهای علمی | مباحث حدیثی
|